ارتباط دانشگاه رفتن و کاهش ابتلا به آلزایمر / تحصیلات عالی خطر ژنتیکی آلزایمر را هم تعدیل میکند
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۸۹۰۳
به گزارش مدیکال نیوز، تحقیقات جدید محققان بیمارستان عمومی ماساچوست این باور را به چالش میکشاند که ژنتیک تنها عامل تعیین کننده در خطر آلزایمر است، به ویژه برای افرادی که مستعد ابتلا به انواع زودرس این بیماری هستند.
در این مطالعه، محققان دادههای ۶۷۵ فرد حامل جهش ژنتیکی PSEN۱ E۲۸۰A را تجزیه و تحلیل کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان کشف کردند که افراد مبتلا به این جهش که دومین جهش افزایش دهنده خطر یعنی APOE e۴ را نیز داشتند، شروع سریعتری از زوال شناختی را تجربه کردند.
برعکس، افرادی که دارای جهش محافظ APOE e۲ بودند، شروع تأخیری علائم شناختی را مشاهده کردند.
در حالی که افرادی که دارای یک جهش پرخطر اضافی بودند، زوال شناختی سریعتری را تجربه کردند، محققان دریافتند که سطح تحصیلی بالاتر میتواند به عنوان یک عامل محافظتی عمل کند و حتی در صورت وجود خطرات ژنتیکی قوی، اختلالات شناختی را کاهش دهد.
تیم مطالعه همچنین چگونگی تأثیر سطح تحصیلات بر تواناییهای شناختی را در افراد حامل جهش PSEN۱ E۲۸۰A، از جمله افرادی که دارای انواع مختلف ژنتیکی APOE بودند، ارزیابی کردند.
یافتههای آنها نشان میدهد که پیشرفت تحصیلی بیشتر، یا سالهای تحصیل بیشتر، با عملکرد شناختی بهتر، بهویژه در میان افرادی که بالاترین خطر ژنتیکی برای این بیماری را دارند، مرتبط است.
دکتر «استفانی لانگلا»، نویسنده اول این مطالعه در بخش روانپزشکی بیمارستان عمومی ماساچوست، گفت: «پیشرفت تحصیلی بالاتر در برابر قویترین عوامل خطر ژنتیکی بیماری آلزایمر محافظت میکند و ممکن است مکانیسم مهم ذخیره شناختی در افراد دارای خطر ژنتیکی باشد.»
وی در ادامه توضیح داد: «نتایج ما نشان میدهد که افزایش سطح تحصیلات ممکن است یکی از راههای حفظ عملکرد شناختی در افراد در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر باشد.»
منبع: خبرگزاری مهرمنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: دانشگاه رفتن آلزایمر خطر ژنتیکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۸۹۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاندمی تأثیر ناچیزی بر رشد کودکان داشت
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد که این بیماری همهگیر تنها باعث تأخیر متوسطی در رشد نوزادان و کودکان نوپا شده است.
تحقیقات قبلی گزارش داده است که قرنطینههای مرتبط با پاندمی کوید 19 زندگی بسیاری از مردم، از جمله خانوادههایی با فرزندان خردسال را مختل کرد. با بسته شدن مدارس و مراکز نگهداری از کودکان، بسیاری از مردم از خانه کار میکردند و تعداد تاریخهای بازی و تماسهای اجتماعی کاهش یافت و زندگی روزمره تغییر کرد.
محققان در 22 آوریل در مجله JAMA Pediatrics گزارش دادند که تجزیه و تحلیل بیش از 50000 کودک 5 ساله و کمتر نشان داد که این بیماری همهگیر تنها آسیب جزئی در رشد آنها ایجاد کرده است.
سارا جانسون، مدیر مرکز رالز برای ادغام بهداشت و آموزش در جانز هاپکینز گفت: «به طور کلی متوجه شدیم که با وجود برخی تحولها، آنقدر تغییرات بزرگی رخ نداده است، و این یک یافته واقعا مهم و اطمینان بخش است. »
همه کودکان تحت اندازه گیری رشد کودک قرار گرفتند که به طور معمول به عنوان بخشی از مراقبتهای کودکان جمعآوری شده بود. محققان نمرات کودکان نوپا را قبل و در طول همه گیری، از سال 2018 تا 2022 مقایسه کردند.
آنها حدود 3 درصد کاهش در مهارتهای ارتباطی، 2 درصد کاهش در مهارتهای حل مسئله و 2 درصد کاهش در مهارتهای فردی و اجتماعی مشاهده کردند. مهارتهای حرکتی کودکان نوپا به هیچ وجه آسیب نمیبیند.
محققان با نگاهی به نوزادان کمتر از 1 سال، کاهش 3 درصدی در مهارتهای ارتباطی و کاهش 2 درصدی در حل مسئله را دریافتند.
جانسون گفت: «ما فکر میکردیم که ممکن است نوزادان تأثیر کمتری نسبت به بچههای بزرگتر داشته باشند، با توجه به اینکه بسیاری از مراقبان ممکن است زمان بیشتری را در خانه با بچههای کوچک خود سپری کرده باشند. اما همان چیزهایی را در نوزادان دیدیم که در بچههای بزرگتر مشاهده کردیم.»
محققان همچنین دریافتند که نگرانی مراقبان در مورد فرزندانشان در طول همهگیری تنها اندکی افزایش یافته است. محققان خاطرنشان کردند که در حالی که این نتایج آرامشبخش هستند، تأثیر همهگیری بر توسعه بلندمدت نامشخص است.
جانسون در مصاحبهای گفت: «برای ما مهم است که به کودکان در تمام سنین از نظر رشد توجه داشته باشیم، بنابراین میتوانیم بفهمیم که آیا این تغییرات پیامدهای طولانیمدتی برای کودکان دارد یا چالشهای جدیدی با افزایش سن کودکان پدیدار میشوند یا خیر. مطالعاتی مانند این میتواند به آماده شدن برای بحرانهای بهداشت عمومی آینده کمک کند. این نتایج همچنین اهمیت متخصصان اطفال رفتاری رشدی را نشان میدهد که برای ارزیابی و درمان کودکانی که رشدشان کند یا متوقف شده است آموزش دیدهاند.»